Hye peeps! rasanye dah agak lama aku tinggalkan blog aku neh.
Berhabuk sawang sume ade. huhu. Maklum lahh hidup student memang cenggini tade mase nak jenguk2 ^^,
Sekarang aku nak kembali aktif meng-update kat bolg neh.
Hmm.. Tentang Perasaan? Apa yang cuba aku nak story kat sini ehh?
Actually benda neh dah lama aku pendam. Sekarang aku dah tak sanggup simpan sorang2 :(
Ni pasal orang2 sekeliling dan terdekat dengan aku.
Aku tak paham kenapa dengan korang sebenanye.
Korang lepak sana sini kenapa tak pernah nak pelawa aku?
Aku bukan mengharap sangat tapi at least korang ingat lahh jugak kat aku ni.
Pergi makan pun sama. Even korang satu rumah.
Dulu ade lah jugak korang ngajak2 aku join tapi sekarang langsung tade weyhh.
Aku tak tahu kenapa. Korang penah pikir tak yang aku ni dah makan ke belum, lapar ke tak. Penah tak? tade kan? korang pegi korang jer.
Korang ingat aku tak terasa ke weyhh?
Jelas depan mata korang sendiri nampak aku memang sorang2 kat uma.
Tapi kenapa korang buat aku macam tu? :(
Aku ade buat salah pape ke kat korang?
Sumpah aku dah tak tahan sekarang tapi aku bersabar je weyhh.
Aku kuatkan semangat untuk abeskan belaja kat sini.
Tinggal setahun je lagi. Now, aku rasa sunyi sangat2. Hidup sorang2.
Sebab tu bila dah abes cuti semester aku tak nak balik Penang.
Aku akan lalui semua benda2 neh. Nak tanak kena jugak balik :(
Tapi aku bernasib baik sebab mempunyai teman rapat yang selalu berada disisi memberi semangat kat aku. Thanks ADEK :) tiba tiba aku rasa nak menangis sekarang.

*Ya Allah. Engkau kuatkan lahh iman dan semangat hambamu ini Ya Allah.
